Bez jedzenia można żyć nawet miesiąc i więcej, bez picia zaledwie kilka dni, natomiast bez oddychania jedynie kilka minut. Ta krótka statystyka świadczy o tym, że oddychanie jest właściwie najważniejszą czynnością fizjologiczną ciała. Życie w całości zależy od oddychania.

Od pierwszego tchnienia niemowlęcia do ostatniego tchnienia człowieka umierającego idzie jeden długi łańcuch nieprzerwanych wdechów i wydechów, życie to szereg oddechów. Oddychanie jest najważniejszą funkcją ciała, pozostałe funkcje są od niego w całości zależne.

Dlaczego oddychanie jest tak ważne?

Nie tylko życie człowieka jest uwarunkowane oddychaniem. Oddychanie jest również warunkiem prawidłowości jego przyzwyczajeń, długowieczności i braku chorób. Rozumna kontrola oddychania może przedłużyć nasze dni na ziemi, zapewnić zdrowie i odporność. Oddychając nieprawidłowo i niedbale, skracamy życie i otwieramy wrota chorobom.

W stanie naturalnym człowiek nie musi uczyć się oddychania, podobnie jak to robi zwierzę i dziecko. Oddycha on naturalnie i prawidłowo, tak jak wymaga przyroda, która go stworzyła. Ale współczesna cywilizacja zmieniła człowieka na niekorzyść i pod tym względem, ona narzuca mu ruchy nieprawidłowe i nieprawidłowe postawy, które utrudniają naturalny sposób oddychania. W obecnym cywilizowanym świecie zaledwie niewielki procent ludzi oddycha prawidłowo. Dlatego istnieje tak wiele jednostek z zapadłą klatką piersiową i ze zgarbionymi plecami i także dlatego jest tak wiele chorób dróg oddechowych.

Zdrowie fizyczne człowieka ściśle zależy od prawidłowego oddychania. Poprzez prawidłowe oddychanie można powiększyć nie tylko siły fizyczne, panowanie nad sobą oraz  wzmocnić charakter.

Główną rolę w procesie oddychania grają mięśnie, toteż należy kontrolować tak, aby uzyskać umiejętność świadomego ich rozszerzania i kurczenia, co powoduje maksymalne rozszerzenie płuc i daje organizmowi największą ilość powietrza.

Jakie są rodzaje oddychania?

Rozróżnia się cztery sposoby oddychania: 

– oddychanie górne,

– oddychanie środkowe,

– oddychanie dolne,

– oddychanie pełne.

Damy tutaj ogólne pojęcie o trzech sposobach oddychania.

Oddychanie górne

Ta forma jest u nas pod nazwą oddychania obojczykowego. Przy wdechu podnoszą się żebra, obojczyk i ramiona. W tym sposobie oddychania działa tylko górna, najmniejsza część płuc. Do płuc wchodzi wtedy minimalna ilość powietrza. Ponieważ przepona brzuszna jest uniesiona, więc rozszerzenie ich nie może iść w tym kierunku. Rozszerza się jedynie nieznacznie klatka piersiowa.

Wszyscy obeznani z budową klatki piersiowej wiedzą doskonale, że przy stosowaniu tego sposobu oddychania zachodzi maksymalna utrata energii, przy jednoczesnym minimalnym zysku. Wynika to z tego, że oddychanie górne jest najgorszym ze sposobów oddychania, wymaga bowiem maksymalnego wysiłku ze strony człowieka, a daje minimum korzyści.

Taka forma oddychania jest rozpowszechniona szczególnie wśród narodów zachodnich, a głównie u kobiet. Oddychają tym sposobem bardzo często śpiewacy, kaznodzieje, adwokaci, ludzie raczej wykształceni.

Liczne choroby dróg oddechowych są właśnie przyczyną nieprawidłowego i szkodliwego dla zdrowia sposobu oddychania. Wielu ludzi, oddychając górną częścią płuc nabiera szkodliwego przyzwyczajenia oddychania ustami.

Oddychanie środkowe

Ten sposób oddychania określa się na Zachodzie jako oddychanie międzyżebrowe. Jest ono nie tak szkodliwe jak oddychanie górne, ale naturalnie jest o wiele gorsze od oddychania dolnego i pełnego oddychania . Przy oddychaniu środkowym przepona brzuszna unosi się, a brzuch jest wciągany do środka. Żebra lekko się rozszerzają i płuca. Tak oddychają ludzie najczęściej. I choć jest ono lepsze od górnego, to jednak także jest nieprawidłowe.

Oddychanie dolne

Jest to forma oddychania daleko lepsza od poprzednich. W oficjalnej medycynie taki rodzaj oddychania nazywa się oddychaniem przeponowym. Ogólnie uznaje się, że jest to najlepszy rodzaj oddychania, ale jest to nieprawdą, bo jedynym naturalnym i dobrym oddychaniem jest oddychanie pełne, bowiem przy tego rodzaju oddychaniu powietrze wypełnia całą objętość płuc.

Przepona tworzy nad jamą brzuszną jak gdyby wklęsłą kopułę, ze strony zaś jamy piersiowej, przepona przypomina półkole albo pagórek, kiedy znajduje się ona w ruchu, wypukłość ta zmniejsza się i naciska narządy brzucha, wskutek czego brzuch się wypina. To powoduje rozszerzenie się płuc, co pozwala na zaczerpywanie dużej objętości powietrza, bo wypełnia ono jedynie część środkową i dolną płuc, co sprawia, że górna część płuc pozostaje bezużyteczna.

Oddychanie pełne

Najlepszym sposobem oddychanie jest oddychanie pełne, zawiera ono wszystkie dobre strony pozostałych sposobów oddychania, eliminując równocześnie złe. Powoduje ono akcję całego aparatu oddechowego, każdej komórki płucnej, każdego mięśnia, który bierze udział w oddychaniu. Wszystkie narządy oddechowe pracują, gdy używamy tego sposobu i przy minimalnej stracie energii osiąga się największe korzyści. Klatka piersiowa rozszerza się we wszystkie strony do swoich naturalnych rozmiarów i każda część aparatu oddechowego wykonuje swoje naturalne czynności.

Oddychanie pełne uaktywnia również działalność mięśni kierujących żebrami, co prowadzi do dodatkowego rozszerzania klatki piersiowej. Następnie przy stosowaniu tej metody przepona brzuszna znajduje się pod kontrolką człowieka i należycie może wypełniać swoje czynności.

Oczywiście wymaga to pracy, długotrwałej praktyki, cierpliwości i czasu, lecz bez tych warunków nigdy niczego nie osiągniemy. Za to kiedy całkowicie przyswoimy sobie praktycznie ten sposób oddychania otrzymamy w zamian tak wielkie dobrodziejstwa dla organizmu, że włożony trud z pewnością się opłaci. Niektórym mogłoby się wydawać, że skoro pełnego oddychania należy się uczyć, to znaczy, że jest ono czynnością sztuczną – jest to oczywiście pogląd błędny. Przeciwnie, oddychanie pełne jest po prostu powrotem do natury, jest powrotem do przyrody. To współczesna cywilizacja sprawiła, że odwykliśmy od tego i o tym zapomnieliśmy.

Zaznaczamy tutaj, że oddychanie pełne nie wymaga całkowitego wypełnienia płuc powietrzem przy każdym poszczególnym wdechu. Można wdychać średnią ilość powietrza, używając sposobu oddychania pełnego i następnie rozsyłać to powietrze do wszystkich części płuc. Ale, pamiętajmy, że serię całkowitych pełnych oddechów należy wykonać kilka razy dziennie, to zagwarantuje utrzymanie organizmu w należytym stanie.